nefes almayı yeni öğrenmeye başladım
şöyle içine çekip tadına varmayı
istanbul'un
senin
onun
bunun
hayatın
hayatı 3 sene geriden takip edince
zihinsel göçebe
anladım ki
deplasmandaymışım
varlığım göze çarparmış
asansör onun adı
ulan şair dedi diye sen de yazacan di mi buraya
önü mısır çarşısı
arkası kapalı çarşı
nefes alma
nefes alma
nereye kadar
yeter be babacım üşüdük artık.
2 yorum:
güzel şeyler yazıyorsunuz. tebrik ederim.
heheh cok sevdim ben bu siiri
Yorum Gönder